Gister had ik mijn eerste bezoekje voor de behandeling van mijn kaak. In de wachtkamer pak ik een willekeurig “‘Red” tijdschrift:september 2005. Mijn oog valt op op een artikel de Egoïstische vader. Op de foto staat een tweeling te rollebollen. Het stukje moet waarschijnlijk met een knipoog bedoelt zijn. Tot ik bij het volgende citaat kom:

Het handige van een tweeling is dat ze meestal te vroeg geboren worden.
Dan kun je de kinderen eerst nog laten afbakken in een couveusebed
Voorzichtig op het glijpad naar het ouderschap.
Ik had er niet aan moeten denken ze meteen thuis te hebben.

De meest stompzinnige oordelen en vooroordelen ben ik natuurlijk al tegen gekomen in al die jaren. Over de handicap van ons zoontje en vroeggeboorte tweeling. Dan kan ik er wel heel veel plaatsen. En vroeger had ik ook geen idee wat er voor leed achter een te vroeg geboren kind kan zitten ; maar een voordeel is het nooit.
Tenminste niet zoals wij het zelf meegemaakt hebben.
Maar deze opmerking overtrof bijna alles. Als die man het als voordeel ziet mocht hij van mij die lange maanden van ons wel in het ziekenhuis vertoefd hebben. Het crue aan de uitspraak die ik dan doe; Ik gun die kindjes het leed en de pijn niet. Geen enkel kind.
Leuke vader hmm, egoïstisch is een nog te rooskleurige benoeming aan dit tja wat voor gevoel heb ik erbij
Ze zeggen weleens het zal je kind maar wezen. Het zal je man maar wezen
De vader van je kinderen, help …Mag ik effe wegrenne

.

17 Responses to “Couveusekind als Afbakbroodje”